YOU HAVE TO DO WHAT YOU HAVE TO DO

Ondernemen, baas zijn van je eigen bedrijf, maar dus ook zelf verantwoordelijke voor je eigen inkomen en werkuren. Het is een balans die moet zien te vinden. Maar soms zijn er ook dingen die je maar gewoon moet doen ook al zit je er niet helemaal op te wachten. Ja, ook ik als ZZP'er heb soms wel eens dat ik denk... 'he gets, daar heb ik dus echt geen zin in.' Benieuw wat dit in mijn geval was? Blijf lezen lieve mensen!

Je kent het vast wel, ik denk zo ongeveer de cliché van elke ZZP'er. De administratie is denk ik bij 90% van alle ondernemers wel het geen waar ze geen zin in hebben. Of wat ze het minst vinden aan hun werk. Ik kan je vertellen, ik hoor zeker ook wel bij die groep. Van alle dingen die bij mijn werk horen is dat toch wel het minst leuke. Maar laatst moest ik van mezelf nog iets doen waar ik eigenlijk echt een hekel aan heb.

Het kwam nou eenmaal zo uit. Het ging om de shoot voor de nieuwe collectie. Eigenlijk als ik eerlijk ben alweer veel later dan dat ik had gehoopt dat deze online kwam te staan. Maar ja, die balans en dat ritme vinden met een kleine thuis, die nu trouwens ook heerlijk af en toe even aan mijn been komt hangen om te kijken wat mama uitspookt, maakt het wel een stuk lastiger om eventueel een keer te zeggen op je vrije dag; ik werk wat extra, of ik plan een shoot in om de collectie op de foto te zetten.. Nou kwam onze bruiloft begin september er nog even bij en moesten we ons eigen huis verkoop-klaar-maken, dus die vrije dagen waren eigenlijk sowieso al gevuld. Goed terug naar mijn oorspronkelijke verhaal. Ik had eindelijk de stoffen binnen, collectie samen met Michéle mijn stagiaire gemaakt en die moest eigenlijk gewoon zo snel mogelijk op de foto. Het regelen van de shoot liep wat stroefjes dit keer, en de uitwijkdatum was alweer twee weken later. Te laat! wat mij betreft. Dus toen besloot ik om me er maar overheen te zetten en iets te doen waar ik dus eigenlijk echt niet zo op zit te wachten. Namelijk zelf model te staan. Ik wordt daar toch altijd wel behoorlijk ongemakkelijk van. Geef mij maar de camera, maar laat anderen maar lekker voor de lens staan. Ik maak de foto's wel, maar weet mezelf geen houding aan te geven... Misschien ken je het wel? Lekker achter de schermen. That's me...

Inmiddels heb ik geleerd dat je als je ondernemer bent voor je eigen merk het soms best wel eens handig is om je gezicht te laten zien. Je mening te laten horen, jou advies.. Dus als je me op Instagram volgt heb je vast al wel eens de filmpjes gezien die ik over de one of a kind producten maak? Het idee had ik echt al veeeeeeel en veel eerder om dat eens te doen, maar man dat is toch niets voor mij! Nu zijn we al heel wat filmpjes verder en voelt dat steeds iets 'normaler' zolang ik het filmpje zelf maar niet terugkijk is het prima. En ja nu dus mijn eigen model met manlief als fotograaf ( dat was ook een primeur voor hem) in de tuin van mijn opa. Achja, het kan ook gewoon. Op de foto's is goed zichtbaar hoe de kledingstukken eruit zien en hoe ze vallen en zijn we eigenlijk best tevreden over het eindresultaat! En moet ik er misschien helemaal niet zo over in zitten om zelf wat vaker in beeld te komen voor mijn eigen merk, mijn ontwerpen en mijn verhaal te promoten. Maar die drempel was me er eentje..!

Nog even terug over dat ritme en work v.s. mom-life balans.. deze blog ben ik 3 weken geleden begonnen op een dinsdag (thuiswerk en mama-dag) en maak hem vandaag pas af. Ook dat hoort erbij. Nieuwe fase in mijn leven, het is niet meer even snel iets doen, er is een kleine meid die graag aandacht wil en die wil ik haar ook heel graag geven. Maar mijn bedrijf natuurlijk ook.